Betrokkenheid en toewijding in de hospicezorg
Weblogberichten
Hoe zorg je voor mensen in de laatste maanden, weken of zelfs dagen van hun leven? Met als doel dat diegene nog een zo goed en fijn mogelijk leven heeft? Eén ding is zeker: nabije zorg en contact met naasten zijn enorm belangrijk. In dit blog vertelt inspecteur Coen Dekker over zijn ervaringen tijdens toezichtbezoeken aan hospices.
Wat mij opviel is hoe betrokken de zorgverleners en vrijwilligers met de cliënten zijn. En dat er zoveel vrijwilligers in hospices zijn, zeker bij de bijna-thuishuizen. De cliënten bevestigden dat. Zij vertelden dat zij zich veilig voelen en veel aandacht krijgen.
We hoorden ook dat cliënten het fijn vonden dat we met hen in gesprek gingen tijdens het inspectiebezoek. Eén van hen vertelde: ‘Ik vind het mooi dat ik aan het eind van mijn leven nog een bijdrage kan en mag leveren aan het verder verbeteren van de kwaliteit van zorg binnen hospices in Nederland.’ Dat blijft wel hangen.
Vrijwilligers gedreven en goed opgeleid
Werken in een hospice is niet makkelijk. De vrijwilligers worden eerst allemaal opgeleid om zorg en hulp te kunnen bieden. Bij de hospices die ik bezocht lieten zij de vrijwilligers ook eerst een tijd meelopen. Zo ziet het hospice of de vrijwilliger echt geschikt is voor het werk. Ook emotioneel gezien. Steeds een band aangaan. Iemand echt leren kennen, en dan weer afscheid moeten nemen.
Toch zetten de zorgverleners en vrijwilligers zich steeds vol overgave in. Zo sprak ik een vrijwilliger die zich aan het verdiepen was in hoe je een goede maaltijd maakt voor de cliënten. Hoe kruidig maak je het gerecht? En hoe bied je iedereen een geschikte portie aan? De vrijwilliger wilde namelijk dat ook de cliënten die hun smaak verliezen nog lekker kunnen eten.
Aangrijpende bezoeken
Voordat ik bij de IGJ werkte, stond ik zelf aan het bed in de verpleging. Toch blijft een bezoek aan een hospice aangrijpend. Vaak is er bij de cliënten een heftig ziekteproces. Dit haalt bij ons als inspecteur ook wel eens persoonlijke herinneringen naar boven. Gelukkig kunnen we dit altijd met elkaar als collega’s bespreken.
Ik kijk terug op een aantal indrukwekkende bezoeken. We hadden mooie gesprekken met bestuurders, zorgverleners, vrijwilligers en cliënten. Daar kijk ik met een warm gevoel op terug. Ik ben echt onder de indruk van de betrokkenheid en inzet van de zorgverleners en al die vrijwilligers in de hospices.